— O to burza — rzekł — mam z nią tysiąc trudności, by ją utrzymać dwie minuty w spokoju.
Czytaj więcejNachylił się do ucha restauratora i wyszeptał: — Jestem Żydem, a ty mi dałeś wieprzowinę.
lampa biurkowa kosmetyczna - Ponieważ z przyczyn trudnych do odgadnięcia a stanowi to jeden z dowodów małej wartości owej edycji, całe to spotkanie krytyczne zostało pominięte w Notatkach z życia, przypominamy je szczegółowo, sięgając do rękopisu Irzykowskiego.
— „Nie przyjdzie — pomyślał wreszcie — tem lepiej” I poszedł do domu z poczuciem pewnego zadowolenia, że udało mu się uniknąć kłopotliwego spotkania. Jest niejaka przyrodzona słodycz w tym, aby być chwalonym; ale poświęcamy dla niej o wiele za dużo: Laudari haud metuam, neque enim mihi cornea fibra est; Sed recti finemque extremumque esse recuso Euge tuum et belle. Teraz więc słuchaj. Żyd, bo Żyd, ma to wypisane od czuba do pięty, ale rzetelny przyjaciel i człowiek z poczuciem honoru. Zaś pani hrabina pogłaskała mnie po czerwonej twarzy i dała mi kilka cukierków. Otóż dla homoseksualisty, skłonność jego jest tak samo wrodzona, tak samo wszczepiona przez naturę religijni „homoeroci” nie wahają się powiedzieć: przez Boga, nieprzeparta. — Musi być dziura w podłodze. Tak on inne przenosi tam powagą króle, Jak pyszny buhaj stado wypędzone w pole. Brał go też gorzki śmiech na wzmiankę Osnowskiego o oburzeniu Maszkowej. Oto zmazane jego winy Możeli ona teraz mu nie przebaczyć albo ta szara brać laudańska Mogąli go nie błogosławić I co powie umiłowana dziewczyna, która go za zdrajcę uważa, gdy się dowie, że ów Babinicz, który Radziwiłła obalił, który po pas nurzał się we krwi niemieckiej i szwedzkiej, który na Żmudzi nieprzyjaciela wygniótł, wyniszczył, do Prus i Inflant przepędził, to on, to Kmicic, ale już nie zabijaka, nie banit, nie zdrajca, jeno obrońca wiary, króla, ojczyzny A przecie zaraz po przestąpieniu granicy żmudzkiej byłby pan Andrzej na cztery strony świata rozgłosił, kim jest ów przesławny Babinicz, i jeśli tego nie uczynił, to jeno dlatego, że się obawiał, iż na sam dźwięk prawdziwego jego nazwiska wszyscy się od niego odwrócą, wszyscy go będą podejrzewać, odmówią pomocy i ufności. Wiem, że w tym miejscu budzę grozę nowoczesnych, którzy podobne zjawiska już dawno „przezwyciężyli”.
Przecie już raz z powodu skazania na śmierć czterystu niewolników prefekta Pedaniusza Sekunda o mało nie przyszło do buntu i wojny domowej, cóż by więc stało się dziś wobec straszliwej klęski, przewyższającej niemal wszystkie, jakich Rzym w przeciągu ośmiu wieków doznał. Odgadł, że hrabia pisał do Bolonii, aby uśmierzyć podejrzenia, jakie mogły ciążyć na nim co do pojedynku. Niechże pan Wołodyjowski się z nią żeni. Kozłowski przestaje wykrzywiać się, Sitkiewicz zapomina o przygotowanej dla sąsiada „sójce”, Piotruś Mieszkowski chowa do teki napoczęte jabłko — nawet Kataryniarz dał pokój żuciu gumy, a Łaguna opychaniu się chlebem razowym. Fabrycy skoczył, aby ją ratować, i oboje znaleźli się dość daleko od łodzi. Nauka nasza była długi czas — i jest jeszcze — zaopatrzona, jako w ideał, w niemieckie metody: ale do niemieckich metod trzeba niemieckiej pilności, niemieckiej dokładności: jeżeli natomiast skojarzymy niemiecki pedantyzm z polskim niechlujstwem — ładna historia Pan Chrzanowski jest profesorem literatury polskiej; literaturę francuską zna najwidoczniej słabo, z kompendiów i streszczeń.
Tam, jeśli dawnych rzeczy myśl w tobie głęboko, Może w ten śliczny błękit wpatrzywszy twe oko, Słodycz w rozpaczy znajdziesz i lubość w żałobie, Jak uśmiech ust kochanych w śmiertelnej chorobie. Troszczyć się o nie, owszem; ale przejmować do żywego, nigdy: chodzę koło nich, ale ich nie wysiaduję jak piskląt. — Twoja mamusia powiedziała, że nie będzie cię więcej biła. Dusza odważna w złem może niekiedy opancerzyć się w bezpieczeństwie; ale owej lubości i ukontentowania, tych nie może sobie dostarczyć. Rybałci opiewali go w pieśniach jako wzór honoru i męstwa, sławiąc jego imię na równi z imieniem Zawiszy z Garbowa i Farureja, i Skarbka z Góry, i Dobka z Oleśnicy, i Jaśka Naszana, i Mikołaja z Moskorzowa, i Zyndrama z Maszkowic. Naraz, gdy pierwsze szeregi sięgnęły otwartego stepu, wstrzymały nagle konie, a z nimi zatrzymała się cała wataha. Mimo tak jasnego rozumowania włoska dusza Fabrycego byłaby niezdolna kosztować jakiejkolwiek przyjemności, gdyby między żandarmami a sobą nie pomieścił płóciennej szmaty, którą przymocował do okna, zrobiwszy w niej dziury na oczy. Zanim z tym nie dojdziecie do porządku, za wcześnie może wyciągać ręce po władzę w odrodzonej Polsce. I widzielibyśmy, kto by z nas pierwszy miał się z czym pochwalić — Jać się nie chwalę, ale waszmości bym pochwały nie poskąpił. Przez chwilę zawisnął w powietrzu, lecz niepospolita jego siła pozwoliła mu utrzymać się tak, dopóki nie zasunął kiszki w paszczę armaty. Wszystkie te czynności wprawiały obficie rozprószony naokół pył mączny w szybkie drganie, a oprócz tego zwiększały ciągle ilość drgających cząstek.
Jam wtedy miał lat 13, a brat matki mojej, sługa kościelny albo jak go zwano kantor, wuj Walenty, nauczył mnie po trosze czytać i pisać. To raz Nauka nauką, a uczony niech się nie odrywa od życia, niech mi nie będzie niedołęgą… Uczony, uczony… a kamizelki sam sobie zapiąć nie umie, dzieci nie chowa, o żonę nie dba. — Odwagi… odwagi… — odpowiedział jej tym samym tonem Starski. Myśl ta podobała się bardzo pannie Borzobohatej, bo w partii było kilku młodych Billewiczów, grzecznych kawalerów, a wreszcie mówiono bez ustanku, że pan Babinicz w te strony ciągnie. Krótko i węzłowato powiedział: — Dosyć Nie mówmy więcej na ten temat. Po całych dniach milczy i patrzy w ziemię, od czasu do czasu tylko spogląda na swe paznogcie, bo ma stałą obawę, że mu odpadają. Jak śpiących nagle przerwane widzenie — Tak razem zgaśli zwinni jezdcy w borze: Tu się w promieni tysiąc rozskoczyli, Tu między pniami jeszcze majaczyli, A tu i śladu po żadnym już nié ma; Niby zaklętych pochłonęły drzewa Przed śmiertelnego słabymi oczyma. Człowiek niezadowolony, w Europie, stara się zapewnić sobie tajne porozumienia, przejść na stronę wrogów, opanować jakąś fortecę, wywołać jałowe szemrania wśród poddanych. — Tak, panie hrabio. Przed chwilą był u mnie, za szyję mnie objął, pocałował i oświadczył, że martwić się o niego nie potrzebuję, bo tam jest mu zupełnie dobrze… Tegoż dnia Lutek po raz pierwszy podniósł się o własnej sile. Aż dziwnie i śmiesznie pomyśleć, ale byłem długo w takim stanie, że gdym się ubierał, wychodził na miasto, do teatru lub do klubu, nie mogłem się nigdy obronić pierwszemu wrażeniu: po co — i potrzebowałem nieraz długiej chwili, by się opamiętać, że przecie jadałem obiady, strzygłem brodę i załatwiałem podobne czynności jeszcze przed jej poznaniem. stylowy fotel
Studium o Stanisławie Wyspiańskim, Warszawa 1935, s.
Żegnaj nam, królu zamczyska, i panuj, jak ci zaleciłem. Do widzenia, kuzynie. Sześcioro z nich wdało się w matkę, a więc miało ciało normalnych ludzi. W niej spisane dokładnie wszystkie specyjały Stołów polskich; podług niej hrabia na Tęczynie Dawał owe biesiady we włoskiej krainie, Którym się Ojciec Święty Urban Ósmy dziwił; Podług niej później KarolKochankuRadziwiłł, Gdy przyjmował w Nieświeżu króla Stanisława, Sprawił pamiętną ową ucztę, której sława Dotąd żyje na Litwie we gminnej powieści. Owo, zacna pani, mając się tak na żywo odmalować, przepomniałbym nader ważnego rysu, gdybym nie uwidocznił na tym miejscu czci, jaką zawsze oddawałem twoim, pani, cnotom. Był to Tutmozis ze swoimi ochotnikami.